کد مطلب:47291 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:21

گنجینه پرسمان » قرآن

از ديدگاه قرآن كريم چه چيزهايي باعث ميشود انسان به بهشت يا جهنم برود؟

از نظر قرآن كريم براي بدست آوردن سعادت اخروي و رفتن به بهشت، چند چيز لازم است. 1. ايمان; 2. عمل صالح; 3. تقوا; 4. احسان و نيكوكاري.

وَالَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّـَـلِحَـَتِ أُوْلَغكَ أَصْحَـَبُ الْجَنَّةِ هُمْ فِيهَا خَـَـلِدُونَ ;(بقره،82) كساني كه ايمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند، ياران بهشتند و جاودانه در آن خواهند ماند.

تِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِي نُورِثُ مِنْ عِبَادِنَا مَن كَانَ تَقِيًّا ;(مريم،63) اين همان بهشتي است كه ما به ارث به بندگان پرهيزگار خود ميبخشيم.

فَأَثَـَبَهُمُ اللَّهُ بِمَا قَالُواْ جَنَّـَتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الاْ ئَنْهَـَرُ خَـَـلِدِينَ فِيهَا وَذَ َلِكَ جَزَآءُ الْمُحْسِنِينَ ;(مائده،85) پس به پاس آنچه گفتند، خدا به آنان باغهايي پاداش داد كه از زير ]درختان[ آن نهرهاي جاري است. در آن جاودانه ميمانند و اين پاداش نيكوكاران است.

افزون بر چهار مورد ذكر شده، اسباب ديگري هم براي ورود به بهشت، در قرآن ذكر شده، كه آنها زير مجموعة آن چهار مورد است. اين موارد عبارتند از: جهاد و شهادت (توبه، 11) ترك هواپرستي (نازعات، 41و42) هجرت و جهاد (توبه، 20ـ22) صبر و تحمل در برابر شدايد (دهر،12) اطاعت خدا و رسول(نسأ،13) اخلاص (صافات،39ـ43) صدق و راستي (مائده،119) خودسازي و تزكية نفس (طه،75ـ76) انفاق و استغفار(آلعمران،133ـ136) ترس از خدا(الرحمن،46) تولي و تبري(مجادله،22) اهتمام به نماز(معارج،22ـ34) و...(ر.ك: پيام قرآن، آيت اللّه مكارم شيرازي و ديگران، ج 6، ص 197ـ225، دارالكتب الاسلامية.)

آنچه كه در برابر اسباب ورود به بهشت قرار دارد، اسباب ورود به جهنم است، كه برخي از آنها عبارتند از:

1. كفر و شرك; وَ الَّذِينَ كَفَرُواْ وَ كَذَّبُواْ بِ ئ‹َايَـَتِنَآ أُوْلَغكَ أَصْحَـَبُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَـَـلِدُونَ ;(بقره،39) و كساني كه كفر ورزيدند و نشانههاي ما را دروغ انگاشتند، آنانند كه اهل آتشند و در آن ماندگار خواهند بود.

2. ارتداد; وَمَن يَرْتَدِدْ مِنكُمْ عَن دِينِهِي فَيَمُتْ وَهُوَ كَافِرٌ فَأُوْلَغكَ حَبِطَتْ أَعْمَـَـلُهُمْ فِي الدُّنْيَا وَالاْ ئَخِرَةِ وَأُوْلَغكَ أَصْحَـَبُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَـَـلِدُونَ ;(بقره،217) و كساني از شما كه از دين خود برگردند و در حال كفر بميرند، آنان كردارهايشان در دنيا و آخرت تباه ميشود و ايشان اهل آتشند و در آن ماندگار خواهند بود.

3. احاطة گناه بر انسان; بَلَيَ مَن كَسَبَ سَيِّئَةً وَ أَحَـَطَتْ بِهِي خَطِيَّ ئ‹َتُهُو فَأُوْلَغكَ أَصْحَـَبُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَـَـلِدُونَ ;(بقره،81) آري، كسي كه بدي به دست آورد و گناهش او را در ميان گيرد، پس چنين كساني اهل آتشند و در آن ماندگار خواهند بود.

4. رباخواري; (بقره،275)

5. استكبار در برابر خداوند و آيات الهي; (اعراف،36)

6. استهزأ آيات الهي; (كهف،106)

7. پيروي از شيطان; (اعراف،180)

8. ظلم و بيدادگري; (كهف،29)

9. تكيه كردن بر ظالمان;(هود،113)

10. فراموش كردن آخرت; (جاثيه،34)

11. زراندوزي; (توبه،34 و 35)

12. ريختن خون بيگناهان; (مائده،32 و نسأ، 93)

13. ترك نماز; (مدثر،39 تا 46)

14. ندادن زكات; (فصلت،7)

15. خوردن مال يتيم; (نسأ،10)

و...(ر.ك: پيام قرآن، آيت اللّه مكارم شيرازي و ديگران، ج 6، ص 197 تا 224 و 369 تا 399، دارالكتب الاسلامية.)